Deneyimsel Oyun Terapisi (DOT), 2-12 yaş aralığındaki çocuklarla çalışır. Çocuğun kendi ihtiyaçlarını en iyi kendisinin bildiğine inanarak problemleri oyun yoluyla ortaya koyduğunu savunur. Dr. Byron Norton ve Carol Norton’ın geliştirdiği ve Uzm. Psk. Nilüfer Devecigil’in ülkemizle tanıştırdığı bu modele göre çocuk doğuştan iyileşmeye ve iyiye yönelme kapasitesine sahiptir. Önemli olan; çocuğun sorunu algılayış biçimi ve kendi çözümüne yönelişidir. Model, toplumsal etiketlemeleri önemsiz kılar ve sadece çocuğun kendi yarasını bildiğine güvenir ve buradan yola çıkar. Bu model çocuğu merkeze alır. Odak noktası süreç boyu danışman ve çocuk arasında kurulan ilişkidir. Çocuğun duygu ve davranışlarını olduğu gibi kabul eder ve çocuğu yönlendirmeye ihtiyaç duymaz. Çocuğun evrensel olarak kendini ifade etme aracı olan oyun ve oyuncaklar en önemli çıkış noktasıdır. Bu terapi modelinde çocuğun oyun deneyimi desteklenir, çocuk cesaretlendirilir ve oyuna katılım gösterilir. Aldığı bu destek ve katılımla çocuk korku, endişe ve hayal kırıklıklarını kendi hızında ve daha derinleşerek ifade edebilir. 

            Bu yöntemde hedeflenen; çocuk-danışman çalışmasının yanında, bu ekibe ailenin de dışarıdan destekle katılmasıdır. Ailenin danışman ve çocukla işbirliği içerisinde günlük hayatlarını düzenlemeleri, modeli geçerli kılacak en önemli noktalardan biridir.

    Çalışılan konular: 

  • Kaygılar, 
  • Korkular, 
  • TSSB ve diğer Anksiyete Sorunları,
  • Çocukluk Depresyonu,
  • Dikkat Eksikliği ve DEHB (Dikkat Eksikliği ve Hiperaktivite Bozukluğu),
  • Öğrenme Güçlüğü,
  • Uyum ve Davranış Bozuklukları,
  • Dürtüsellik / Impulsivite,
  • Okuma ve Konuşma Bozuklukları, 
  • Özgüven Sorunları, 
  • Psikolojik Ağrılar,
  • Çocukta Baş Ağrısı ve Karın Ağrıları,
  • Boşanma Sonrası Adaptasyon Sorunları vb.